Wat betreft (post-)corona

Wat betreft leven met en na corona zou het mij niet verbazen dat je je dagelijkse ritme en je zelf op een andere manier bent gaan zien.

In plaats van na het opstaan in de ochtend, naar je werk rennen en/of in beslag genomen worden door sociale verplichtingen, ben je misschien wel meer met je zelf geconfronteerd dan anders en had je geen keus om meer een relatie met jezelf aan te gaan. Voor het eerst misschien? En beviel dat?

Het is niet vreemd dat die ontmoeting niet altijd echt beviel. Het ís ook wel wat in deze nieuwe omstandigheden. Misschien gleed je wel terug naar vroegere gebeurtenissen of dacht je: "ik voel me niet thuis of op mijn gemak met mijzelf; ik ben lekker alleen maar ik geniet niet van dit gezelschap".

Sterk aangezet, maar kan maar zo. Dit kan een uitnodiging tot persoonlijke groei zijn of een hint tot het ontwikkelen van een leven binnenin jezelf waarmee je niet alleen bent, maar verbinding hebt met meer diepte in jezelf.

Mocht je, na het in veiligheid brengen van een partijtje toiletpapier, hier eens met mij tijdens een wandeling van gedachten willen wisselen, wees dan welkom!